भारतातील आणीबाणी, या आणीबाणीचा परिणाम हिंदी चित्रपटांवरही झाला. त्यातलाच एक चित्रपट "शोले".
शोलेचा शेवट सेन्सॉरमुळे बदलावा लागला आणि आणीबाणी असल्यामुळे चित्रपट निर्मात्याच्या हातात फार काही नव्हतं. " सगळं झाल्यावर पोलीस आले आणि त्यांनी गुन्हेगाराला पकडलं " हा असा शेवट कित्येकदा हिंदी सिनेमांचा असतो. " रुक जाओ " म्हणत पोलीस येतात. असाच शोलेचाही शेवट आहे पण खरा शेवट असा नव्हता.
चित्रपट सेन्सॉरकडे गेल्यावर त्यांनी आक्षेप घेतला. चित्रपट फारच हिंसक आहे. पण रमेश सिप्पी म्हणाले, कुठे हिंसा आहे ? तुम्हाला रक्ताचा एक थेंब तरी दिसला ? अगदी ठाकूरचे हात छाटण्यावेळीही आम्ही शाल खाली पडताना दाखवली आहे. आम्हाला फक्त प्रसंगांचा परिणाम हवाय आणि इथेच सेन्सॉरने सिप्पींना शब्दात पकडलं. तरी पण सिप्पींनी वाद घातला पण त्याचा फार काही परिणाम झाला नाही. शेवट फारच हिंसक आहे म्हणून सेन्सॉरने चित्रपटाचा शेवट बदलायला सांगितला. इथे परत वादावादी झाली. ठाकूर फक्त आपल्या पायांनी बदला घेत आहे, असा खास शेवट होता. शेवटी सिनेमाच ठाकूरने घेतलेला बदला, यावर बेतलेला आहे !
सिनेमा प्रदर्शित होण्याची तारीख जवळ आली होती आणि सिप्पींनाही समजलं की जास्त वाद घालून उपयोग नाही. शेवट बदलला नाही तर चित्रपट प्रदर्शित करायला मान्यता मिळणार नाही. म्हणून शेवट बदलण्याचं ठरलं. सेन्सॉरवाल्यांनीच चित्रपटाचा शेवट कसा हवा हे सांगितलं.
मग परत सिनेमाचं युनिट बंगलोरला गेलं. सेट उभा केला. संजीव कुमार फिल्म फेस्टिव्हलसाठी रशियाला गेले होते. त्यांना तातडीने बोलावून घेण्यात आलं आणि चित्रपट प्रदर्शित होण्यास अगदी काही दिवस उरलेले असताना चित्रपटाचा शेवट पुनर्चित्रीत करण्यात आला. शेवटी पोलीस येतात आणि ठाकूरला म्हणतात की कायदा हातात घेऊ नका, ठाकूर स्वतः पोलीस खात्यातून निवृत्त झाले आहेत वगैरे वगैरे ठाकूरला आठवण करून देतात, असा चित्रपटाचा शेवट करण्यात आला.
हा चित्रपटाचा "खतरनाक" शेवट. शोले या चित्रपटाला शोभेल असाच आणि सोबतीला पंचमचं जबरदस्त संगीत. ब्रूस लीच्या enter the dragon ची आठवण होईल.
